Justyna Marta Kajdzik – dyrektor, właściciel

Wulkan energii, szybka jak wiatr, z morzem pomysłów. Delikatnie mówiąc osoba bardzo kontrowersyjna, niesztampowa z nutką szaleństwa. Jednym słowem żywioł. Już w dzieciństwie zajmowała się swoim młodszym rodzeństwem, dzięki czemu może poszczycić się najdłuższą praktyką zawodową z całego zespołu. Jej praca, to jednocześnie jej hobby. A poza nią kocha sport, siłownię, ruch, a na odpoczynek - książki. Dlatego właśnie na ćwiczeniach lub czytaniu spędza swój wolny czas. Ćwiczenia rozciągające i obwodowe to jej sposób na relaks i droga do spełniania jednego z wielu marzeń – umiejętności zrobienia szpagatu. Marzy też o otwarciu niesystemowej szkoły podstawowej. Hoduje koty, z którymi łączy ją potrzeba niezależności. Jest bardzo otwarta i komunikatywna. Stąd z łatwością przychodzą jej rozmowy z ludźmi. Nie boi się poruszać trudnych tematów, ale potrafi też żartować. Dobry dowcip zawsze poprawi jej humor. Potrafi również śmiać się z samej siebie. Nie jest jej jednak do śmiechu, gdy usłyszy słowo „zaraz”. Wszystko musi mieć zrobione na wczoraj. Na bezludną wyspę zabrałaby oczywiście sztangi, hantle, zestaw gum oporowych i … trenera personalnego. Nie martwi się o to, że będzie tam głodna, bo najbardziej lubi jeść krewetki, których nie powinno tam brakować.

Anna Rogowska - wicedyrektor

Niepoprawna optymistka. We wszelkich sytuacjach potrafi znaleźć pozytywną stronę. Każdego chętnie wysłucha. Cieszy się z cudzego szczęścia i płacze nad cudzymi smutkami. Jej najdalsze wspomnienie z dzieciństwa, to pierwszy dzień w przedszkolu i ta rozpacz, gdy mama wyszła. Chyba jednak ostatecznie jej się tam spodobało, skoro w dalszym ciągu codziennie przychodzi do przedszkola.
Uwielbia wszystko co włoskie, a to zapewne dlatego, że spędziła we Włoszech kilka pięknych lat swojego życia. Jako mama trójki dzieci osiągnęła mistrzostwo w logistyce, co ułatwia jej też pracę zawodową. Wolny czas spędza z rodziną i przyjaciółmi. Miłe towarzystwo zawsze potrafi poprawić jej humor. Podobnie jak cięte kwiaty, które ma w domu niemal całym rokiem. Denerwuje ją niesłowność, nieszczerość i plotki. Dlatego zawsze mówi to co myśli, a jak nie może sobie na to pozwolić, to nie odzywa się wcale. Relaksuje się czytając książki, najlepiej takie z polecenia. Lubi kuchnię śródziemnomorską, ale na bezludną wyspę, na żadnym morzu, nie da się zaciągnąć nawet siłą, bo bez ludzi nie wytrzyma.

Iwona Sobania – księgowa

Człowiek orkiestra. Nie ma takiej rzeczy, której nie potrafiłaby zrobić. Jest dobra we wszystkim, czego się podejmie. Cechuje ją dokładność, a pracowitość ma głęboko zakorzenioną w naturze. Bardzo lubi gotować i robi to wyśmienicie. Wolny czas chętnie spędza na pracach w ogródku. Jej pierwsze wspomnienie z dzieciństwa, to przygotowania w przedszkolu do wizyty Edwarda Gierka z okazji dożynek. Działo się wtedy niemal tyle co w „Śmieszku” w czasie przygotowań do występów ABBY ;) Denerwują ją głupie żarty w wykonaniu jej męża. Nastrój poprawia sobie w czasie spotkań w miłym gronie. Dlatego to właśnie paczkę dobrych znajomych zabrałaby na bezludną wsypę. Relaks odnajduje przy dobrej książce. Ma słabość do czekolady z orzechami, także zawsze wiadomo jak odwdzięczyć się jej za przysługę.

Magda Michalska – opiekunka dziecięca

Urodzona organizatorka imprez z duszą romantyczki. Lubi czytać romanse. Nic nie poprawia jej humoru tak bardzo jak czekoladki i kwiaty otrzymane bez okazji. Lubi spacerować, a najlepszy relaks dla niej to kocyk, jezioro, chłopak i cisza. Chętnie układa puzzle. Interesuje się fotografią ślubną. Ostatnio nawet pomaga w ślubnych sesjach zdjęciowych. Tuż po nich eksperymentuje w kuchni, a że nic nie denerwuje jej tak bardzo jak brudne naczynia w zlewie, gotowanie odbywa się zawsze w idealnym porządku. Zaraz po swoim chłopaku najbardziej kocha placki ziemniaczane. Jej najdalszym wspomnieniem z dzieciństwa jest przerażające utknięcie za łóżkiem. Pewnie dlatego na bezludną wyspę zabrałaby hamak, nie łóżko. Przydałby jej się też krem do opalania i okulary przeciwsłoneczne.

Monika Dziczek – opiekunka dziecięca

Dusza człowiek. Jej życzliwy stosunek do innych wziął się zapewne z beztroskiego, szczęśliwego dzieciństwa. Zapamiętane przez nią z tamtego okresu zawiśnięcie na płocie w nowej sukience, to tylko wyjątek, który potwierdza regułę. Interesuje się muzyką, podróżami, modą i fotografią. Dlatego w wolnym czasie pakuje rodzinę i rusza w drogę, z której przywozi zawsze mnóstwo pamiątkowych zdjęć w wyjątkowych stylizacjach.
Uwielbia owoce i domowe ciasta, które świetnie sama wypieka. Łatwo nawiązuje relacje z innymi ludźmi. Zawsze jest do nich pozytywnie nastawiona, dlatego najbardziej denerwuje ją brak szacunku. Humor poprawiają jej spacery i czas spędzony z najbliższymi. Relaksuje się u masażysty, kosmetyczki lub na spotkaniach ze znajomymi. Jednak to nie przyjaciół, a rodzinę zabrałby na bezludną wyspę. Spakowałaby też ponton i scyzoryk.

Beata Pokrzywnicka – opiekunka dziecięca

Człowiek o stalowych nerwach. Nawet w najstraszniejszych momentach potrafi zachować zimną krew i trzeźwy umysł. Gdy akurat nie ratuje nikogo z opresji, zajmuje się ogrodnictwem. Spełnia się w hodowli kwiatów i uprawie warzyw, które wykorzystuje do gotowania dań według przepisów tradycyjnej kuchni polskiej, w szczególności do zup. Do słodzenia używa miodu z własnej pasieki.
W wolnym czasie lubi czytać książki i rozwiązywać łamigłówki. W dzieciństwie oglądała Misia Coralgola. Teraz relaksuje się przy komediach romantycznych. Denerwuje ją bałagan. Humor poprawia jej czas spędzony z rodziną. Dlatego to właśnie ją chciałaby zabrać na bezludną wyspę.

Cierpliwość i opanowanie to jej dominujące cechy. Swoim spokojem potrafi wyciszyć największą burzę emocji. Twierdzi, że jest dobra w myciu naczyń, ale tak naprawdę jest świetnym słuchaczem i z cierpliwością wysłucha każdego, kto potrzebuje się wygadać. Interesuje się właściwościami ziół i wie jak wykorzystać je przy różnych dolegliwościach. To zamiłowanie być może wzięło się z tego, że wczesne dzieciństwo spędziła na malutkiej wsi wśród natury, co wspomina z rozrzewnieniem. Do tej pory lubi pobyt na świeżym powietrzu. Relaksuje się w trakcie spacerów i przejażdżek rowerowych. W wolnej chwili lubi rozwiązywać krzyżówki i łamigłówki, a przy większej ilości czasu chętnie ogląda komedie romantyczne. Denerwuje ją bałagan i brak kultury osobistej, zwłaszcza u młodzieży. Humor poprawia sobie tańcem. Może dlatego na bezludną wyspę zabrałaby sprzęt grający. Lubi też sprawiać radość innym. Nie ma jednego ulubionego dania, a to dlatego, że każda nowa potrawa, której spróbuje wydaje jej się od razu nową ulubioną.

Osoba bezpośrednia i rzeczowa. Lubi słuchać co mają do powiedzenia inni. Jest w tym dobra. Sama też „nie owija w bawełnę”, mimo że uwielbia haftowanie i szydełkowanie. Jej pierwsze wspomnienia z dzieciństwa to ganianie kur na wsi u dziadków, zapach siana i smak mleka prosto od krowy. Dzisiaj nadal ceni sobie ruch i naturę, ale zamieniłaby bieganie za zwierzętami na trekking w Karakorum, żeby na własne oczy zobaczyć ośmiotysięczniki, którymi się interesuje. W wolnym czasie chętnie czyta. Ma setki książek, o które bardzo dba. Denerwuje ją, gdy ludzie niszczą książki, ale też, gdy nie szanują cudzej pracy i własności. Humor poprawia jej przytulanie, głośna muzyka i śpiew. Uwielbia jeść, zwłaszcza, gdy gotuje ktoś inny niż ona sama. Kocha owoce, ale najbardziej lubi tort czekoladowy. Odzyskuje równowagę podczas robótek ręcznych, dlatego też wyprawę na bezludną wyspę wykorzystałaby na relaks i zabrałaby tam stos włóczek i szydełko.

Sylwia Seliwiak – opiekunka dziecięca

Ciepła, pracowita, uśmiechnięta, życzliwa, empatyczna kobieta. Kieruje się w życiu mottem „Nie czyń drugiemu, co Tobie niemiłe”, a na pierwszym miejscu stawia wartości rodzinne. Jej pierwsze wspomnienie z dzieciństwa dotyczy właśnie rodziny spędzającej wspólnie Święta Bożego Narodzenia u dziadków na wsi. W wolnym czasie chętnie gra w gry planszowe z dziećmi lub chodzi na długie spacery z mężem. Bardzo dobrze gotuje, a przyrządzanie potraw dla najbliższych sprawia jej ogromną przyjemność. Interesuje się zdrowym odżywianiem i ziołolecznictwem, ale najbardziej kocha jeść schabowego z ryżem i buraczkami, oraz lody włoskie na deser. Nie znosi bałaganu, a najbardziej denerwuje ją nieszczerość ludzi. W ukojeniu nerwów pomaga jej muzyka reggae i przytulenie swoich bliskich. Zimą relaksuje się w kąpieli z pianą, a latem pracując na swojej działce. Ponieważ to rodzina jest dla niej najważniejsza, na bezludną wyspę zabrałaby swoje dzieci, męża i psa.

Wrażliwa, piękna i sentymentalna optymistka. Odkąd pamięta chciała zostać cukiernikiem bądź nauczycielką. Udało jej się te dwa marzenia wypośrodkować, gdyż w czasie wolnym przyjemność sprawia jej pieczenie przeróżnych wypieków dla najbliższych, a wykształcenie pedagogiczne pozwala na pracę z dziećmi. Dzieciństwo kojarzy jej się z beztroskim czasem w rodzinnym domu na wsi, a dokładniej z podwórkiem, na którym spędzała czas na zabawie z siostrą. Ukochany rower, który na pamiątkę zatrzymała do dziś, jest pierwszym wspomnieniem z dzieciństwa być może dlatego, że dzięki dziecięcej niepowtarzalnej wyobraźni rowerek potrafił zmieniać się nie raz w motocykl bądź samochód. Odnajduje radość w najprostszych czynnościach, dlatego czytanie książek i chwila poświęcona krzyżówkom sprawiają jej wielką przyjemność. Uwielbia porządek, dlatego nawet wolny czas spędza na sprzątaniu. Jest dobra w słuchaniu innych. Brak organizacji to rzecz, która ją denerwuje, ale humor zawsze poprawia obecność bliskich i zakupy. Latem relaksuje się przebywając na świeżym powietrzu w bajkowych okolicznościach przyrody, a zimą wystarczy jej do tego kocyk, dobry film i obecność ukochanej osoby. Nie jest wybredna kulinarnie. Nie sposób wymienić coś czego nie lubi. Wszystko jej smakuje, jednak najbardziej ceni sobie nieprzetworzoną zdrową żywność.  Kocha tańczyć, więc na bezludną wyspę udałaby się tanecznym krokiem, zabierając tam grubą książkę o tematyce romantycznej.

Kamila Mądra – gimnastyka korekcyjna, integracja sensoryczna

Magister fizjoterapii z kilkuletnim doświadczeniem w rehabilitacji.

Ukończone kursy:
- Metoda Integracji Sensorycznej we wspomaganiu rozwoju mowy u dzieci.
- Wspomaganie rozwoju dzieci ze specyficznymi trudnościami w nauce – program szkolny, wg integracji odruchów dr Sally Goddard.
- Trudności w nauce i problemy zachowania dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym w aspekcie SI.
- Zastosowanie Integracji Sensorycznej u Dzieci z Zaburzeniami Rozwojowymi.
- FITS – Funkcjonalna Indywidualna Terapia Skolioz i wad postawy.
- Trudne zachowania u osób z Autyzmem.
- Neurofizjologiczne podstawy procesów integracji sensorycznej – Stopień I.
- Kurs integracji sensorycznej II wg J. Ayres "Diagnoza i terapia zaburzeń integracji sensorycznej".
- Kinesiology Taping.

Kamil Kawiecki - capoeira

Certyfikowany instruktor capoeira, uczestnik wielu międzynarodowych warsztatów. Tę brazylijska sztukę walki trenuje od 2007 r. w grupie Capoeira Camangula. Pierwsze zajęcia dla dzieci zaczął prowadzić w 2014, jeszcze pod okiem swojego trenera, a pięć lat później uzyskał stopień instruktora. Od tamtej pory z ogromnym zamiłowaniem zajmuje się pracą z dziećmi w przedszkolach, szkołach oraz prowadząc zajęcia dodatkowe.