Justyna Marta Kajdzik – dyrektor, właściciel

Wulkan energii, szybka jak wiatr, z morzem pomysłów. Delikatnie mówiąc osoba bardzo kontrowersyjna, niesztampowa z nutką szaleństwa. Jednym słowem żywioł. Już w dzieciństwie zajmowała się swoim młodszym rodzeństwem, dzięki czemu może poszczycić się najdłuższą praktyką zawodową z całego zespołu. Jej praca, to jednocześnie jej hobby. A poza nią kocha sport, siłownię, ruch, a na odpoczynek - książki. Dlatego właśnie na ćwiczeniach lub czytaniu spędza swój wolny czas. Ćwiczenia rozciągające i obwodowe to jej sposób na relaks i droga do spełniania jednego z wielu marzeń – umiejętności zrobienia szpagatu. Marzy też o otwarciu niesystemowej szkoły podstawowej. Hoduje koty, z którymi łączy ją potrzeba niezależności. Jest bardzo otwarta i komunikatywna. Stąd z łatwością przychodzą jej rozmowy z ludźmi. Nie boi się poruszać trudnych tematów, ale potrafi też żartować. Dobry dowcip zawsze poprawi jej humor. Potrafi również śmiać się z samej siebie. Nie jest jej jednak do śmiechu, gdy usłyszy słowo „zaraz”. Wszystko musi mieć zrobione na wczoraj. Na bezludną wyspę zabrałaby oczywiście sztangi, hantle, zestaw gum oporowych i … trenera personalnego. Nie martwi się o to, że będzie tam głodna, bo najbardziej lubi jeść krewetki, których nie powinno tam brakować.

Anna Rogowska - wicedyrektor

Niepoprawna optymistka. We wszelkich sytuacjach potrafi znaleźć pozytywną stronę. Każdego chętnie wysłucha. Cieszy się z cudzego szczęścia i płacze nad cudzymi smutkami. Jej najdalsze wspomnienie z dzieciństwa, to pierwszy dzień w przedszkolu i ta rozpacz, gdy mama wyszła. Chyba jednak ostatecznie jej się tam spodobało, skoro w dalszym ciągu codziennie przychodzi do przedszkola.
Uwielbia wszystko co włoskie, a to zapewne dlatego, że spędziła we Włoszech kilka pięknych lat swojego życia. Jako mama trójki dzieci osiągnęła mistrzostwo w logistyce, co ułatwia jej też pracę zawodową. Wolny czas spędza z rodziną i przyjaciółmi. Miłe towarzystwo zawsze potrafi poprawić jej humor. Podobnie jak cięte kwiaty, które ma w domu niemal całym rokiem. Denerwuje ją niesłowność, nieszczerość i plotki. Dlatego zawsze mówi to co myśli, a jak nie może sobie na to pozwolić, to nie odzywa się wcale. Relaksuje się czytając książki, najlepiej takie z polecenia. Lubi kuchnię śródziemnomorską, ale na bezludną wyspę, na żadnym morzu, nie da się zaciągnąć nawet siłą, bo bez ludzi nie wytrzyma.

Iwona Sobania – księgowa

Człowiek orkiestra. Nie ma takiej rzeczy, której nie potrafiłaby zrobić. Jest dobra we wszystkim, czego się podejmie. Cechuje ją dokładność, a pracowitość ma głęboko zakorzenioną w naturze. Bardzo lubi gotować i robi to wyśmienicie. Wolny czas chętnie spędza na pracach w ogródku. Jej pierwsze wspomnienie z dzieciństwa, to przygotowania w przedszkolu do wizyty Edwarda Gierka z okazji dożynek. Działo się wtedy niemal tyle co w „Śmieszku” w czasie przygotowań do występów ABBY ;) Denerwują ją głupie żarty w wykonaniu jej męża. Nastrój poprawia sobie w czasie spotkań w miłym gronie. Dlatego to właśnie paczkę dobrych znajomych zabrałaby na bezludną wsypę. Relaks odnajduje przy dobrej książce. Ma słabość do czekolady z orzechami, także zawsze wiadomo jak odwdzięczyć się jej za przysługę.

Magda Michalska – opiekunka dziecięca

Urodzona organizatorka imprez z duszą romantyczki. Lubi czytać romanse. Nic nie poprawia jej humoru tak bardzo jak czekoladki i kwiaty otrzymane bez okazji. Lubi spacerować, a najlepszy relaks dla niej to kocyk, jezioro, chłopak i cisza. Chętnie układa puzzle. Interesuje się fotografią ślubną. Ostatnio nawet pomaga w ślubnych sesjach zdjęciowych. Tuż po nich eksperymentuje w kuchni, a że nic nie denerwuje jej tak bardzo jak brudne naczynia w zlewie, gotowanie odbywa się zawsze w idealnym porządku. Zaraz po swoim chłopaku najbardziej kocha placki ziemniaczane. Jej najdalszym wspomnieniem z dzieciństwa jest przerażające utknięcie za łóżkiem. Pewnie dlatego na bezludną wyspę zabrałaby hamak, nie łóżko. Przydałby jej się też krem do opalania i okulary przeciwsłoneczne.

Monika Dziczek – opiekunka dziecięca

Dusza człowiek. Jej życzliwy stosunek do innych wziął się zapewne z beztroskiego, szczęśliwego dzieciństwa. Zapamiętane przez nią z tamtego okresu zawiśnięcie na płocie w nowej sukience, to tylko wyjątek, który potwierdza regułę. Interesuje się muzyką, podróżami, modą i fotografią. Dlatego w wolnym czasie pakuje rodzinę i rusza w drogę, z której przywozi zawsze mnóstwo pamiątkowych zdjęć w wyjątkowych stylizacjach.
Uwielbia owoce i domowe ciasta, które świetnie sama wypieka. Łatwo nawiązuje relacje z innymi ludźmi. Zawsze jest do nich pozytywnie nastawiona, dlatego najbardziej denerwuje ją brak szacunku. Humor poprawiają jej spacery i czas spędzony z najbliższymi. Relaksuje się u masażysty, kosmetyczki lub na spotkaniach ze znajomymi. Jednak to nie przyjaciół, a rodzinę zabrałby na bezludną wyspę. Spakowałaby też ponton i scyzoryk.

Beata Pokrzywnicka – opiekunka dziecięca

Człowiek o stalowych nerwach. Nawet w najstraszniejszych momentach potrafi zachować zimną krew i trzeźwy umysł. Gdy akurat nie ratuje nikogo z opresji, zajmuje się ogrodnictwem. Spełnia się w hodowli kwiatów i uprawie warzyw, które wykorzystuje do gotowania dań według przepisów tradycyjnej kuchni polskiej, w szczególności do zup. Do słodzenia używa miodu z własnej pasieki.
W wolnym czasie lubi czytać książki i rozwiązywać łamigłówki. W dzieciństwie oglądała Misia Coralgola. Teraz relaksuje się przy komediach romantycznych. Denerwuje ją bałagan. Humor poprawia jej czas spędzony z rodziną. Dlatego to właśnie ją chciałaby zabrać na bezludną wyspę.

Cierpliwość i opanowanie to jej dominujące cechy. Swoim spokojem potrafi wyciszyć największą burzę emocji. Twierdzi, że jest dobra w myciu naczyń, ale tak naprawdę jest świetnym słuchaczem i z cierpliwością wysłucha każdego, kto potrzebuje się wygadać. Interesuje się właściwościami ziół i wie jak wykorzystać je przy różnych dolegliwościach. To zamiłowanie być może wzięło się z tego, że wczesne dzieciństwo spędziła na malutkiej wsi wśród natury, co wspomina z rozrzewnieniem. Do tej pory lubi pobyt na świeżym powietrzu. Relaksuje się w trakcie spacerów i przejażdżek rowerowych. W wolnej chwili lubi rozwiązywać krzyżówki i łamigłówki, a przy większej ilości czasu chętnie ogląda komedie romantyczne. Denerwuje ją bałagan i brak kultury osobistej, zwłaszcza u młodzieży. Humor poprawia sobie tańcem. Może dlatego na bezludną wyspę zabrałaby sprzęt grający. Lubi też sprawiać radość innym. Nie ma jednego ulubionego dania, a to dlatego, że każda nowa potrawa, której spróbuje wydaje jej się od razu nową ulubioną.

Osoba bezpośrednia i rzeczowa. Lubi słuchać co mają do powiedzenia inni. Jest w tym dobra. Sama też „nie owija w bawełnę”, mimo że uwielbia haftowanie i szydełkowanie. Jej pierwsze wspomnienia z dzieciństwa to ganianie kur na wsi u dziadków, zapach siana i smak mleka prosto od krowy. Dzisiaj nadal ceni sobie ruch i naturę, ale zamieniłaby bieganie za zwierzętami na trekking w Karakorum, żeby na własne oczy zobaczyć ośmiotysięczniki, którymi się interesuje. W wolnym czasie chętnie czyta. Ma setki książek, o które bardzo dba. Denerwuje ją, gdy ludzie niszczą książki, ale też, gdy nie szanują cudzej pracy i własności. Humor poprawia jej przytulanie, głośna muzyka i śpiew. Uwielbia jeść, zwłaszcza, gdy gotuje ktoś inny niż ona sama. Kocha owoce, ale najbardziej lubi tort czekoladowy. Odzyskuje równowagę podczas robótek ręcznych, dlatego też wyprawę na bezludną wyspę wykorzystałaby na relaks i zabrałaby tam stos włóczek i szydełko.

Wioleta Kokoszka - opiekunka dziecięca

Spokój, uczynność i bezkonfliktowość to jej dominujące cechy. Nic więc dziwnego, że najbardziej nie lubi kłótni. Nie straszne są jej także thrillery psychologiczne, które lubi czytać. Jednak nawet tak opanowana osoba jak ona, czasem się denerwuje, ale tylko, gdy ktoś po sobie nie sprząta. W takich sytuacjach poprawia sobie humor spacerując lub oglądając seriale, najlepiej w towarzystwie ludzi z dobrym poczuciem humoru. Wewnętrzny spokój nie przeszkadza jej w uprawianiu aktywności fizycznej. Ma to zapewne swoje źródło w dzieciństwie, z którego wspomina zabawy w chowanego i grę w piłkę nożną. Od niedawna próbuje swoich sił w tańcu. Do odprężenia po wysiłku wystarczy jej krótka drzemka. Najbardziej smakują jej dania z makaronem i naleśniki. Wyjazd na bezludną wyspę jej nie przeraża, bo najlepiej relaksuje się w samotności. Przezornie zabrałaby tam jednak scyzoryk i apteczkę.

Kamila Mądra – gimnastyka korekcyjna, integracja sensoryczna

Magister fizjoterapii z kilkuletnim doświadczeniem w rehabilitacji.

Ukończone kursy:
- Metoda Integracji Sensorycznej we wspomaganiu rozwoju mowy u dzieci.
- Wspomaganie rozwoju dzieci ze specyficznymi trudnościami w nauce – program szkolny, wg integracji odruchów dr Sally Goddard.
- Trudności w nauce i problemy zachowania dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym w aspekcie SI.
- Zastosowanie Integracji Sensorycznej u Dzieci z Zaburzeniami Rozwojowymi.
- FITS – Funkcjonalna Indywidualna Terapia Skolioz i wad postawy.
- Trudne zachowania u osób z Autyzmem.
- Neurofizjologiczne podstawy procesów integracji sensorycznej – Stopień I.
- Kurs integracji sensorycznej II wg J. Ayres "Diagnoza i terapia zaburzeń integracji sensorycznej".
- Kinesiology Taping.

Kamil Kawiecki - capoeira

Certyfikowany instruktor capoeira, uczestnik wielu międzynarodowych warsztatów. Tę brazylijska sztukę walki trenuje od 2007 r. w grupie Capoeira Camangula. Pierwsze zajęcia dla dzieci zaczął prowadzić w 2014, jeszcze pod okiem swojego trenera, a pięć lat później uzyskał stopień instruktora. Od tamtej pory z ogromnym zamiłowaniem zajmuje się pracą z dziećmi w przedszkolach, szkołach oraz prowadząc zajęcia dodatkowe.

Natalia Gruszkiewicz - bajkoterapia

Chodząca radość życia. Uśmiech nie znika z jej twarzy, a przy okazji zaraża nim innych. Nikt nie robi tego tak skutecznie jak ona. Jej pierwsze wspomnienia z dzieciństwa to wspólne podróże koleją z tatą, zwieńczone zakupem słynnych zapiekanek na olsztyńskim dworcu. Teraz jednak woli jeść białą czekoladę, zupę pomidorową i sushi. Bardzo lubi kino. Interesuje się kulturą ameryki łacińskiej. Słucha dużo muzyki, a długie spacery pokonuje często tanecznym krokiem. Nic nie jest w stanie wyprowadzić jej z równowagi, a jeśli coś ją zasmuci, poprawia sobie nastrój czytając Harrego Pottera.
Zimą relaksuje się oglądając filmy i popijając gorącą herbatkę. Latem natomiast pija mrożoną kawkę na tarasie z widokiem na jezioro. Na bezludną wyspę zabrałaby scyzoryk i… pół domu.

Wiktoria Kozak - zajęcia taneczno-rozwojowe

Instruktorka zajęć taneczno-rozwojowych Wingee.
Taniec to jej pasja od najmłodszych lat. Posiada wieloletnie doświadczenie w animacji zarówno tych najmłodszych jak i starszych. Na zajęciach Wingee uczy dzieci tańca nowoczesnego w sposób obrazowy. Wingee to wyjątkowy program zajęć taneczno-rozwojowych, który wspiera rozwój dzieci poprzez taniec i zabawę. Jednym z głównych celów zajęć jest rozwijanie motywacji wewnętrznej u dzieci, co pozwala im czerpać satysfakcję z własnych osiągnięć.