Justyna Marta Kajdzik – dyrektor, właściciel Wulkan energii, szybka jak wiatr, z morzem pomysłów. Delikatnie mówiąc osoba bardzo kontrowersyjna, niesztampowa z nutką szaleństwa. Jednym słowem żywioł. Już w dzieciństwie zajmowała się swoim młodszym rodzeństwem, dzięki czemu może poszczycić się najdłuższą praktyką zawodową z całego zespołu. Jej praca, to jednocześnie jej hobby. A poza nią kocha sport, siłownię, ruch, a na odpoczynek - książki. Dlatego właśnie na ćwiczeniach lub czytaniu spędza swój wolny czas. Ćwiczenia rozciągające i obwodowe to jej sposób na relaks i droga do spełniania jednego z wielu marzeń – umiejętności zrobienia szpagatu. Marzy też o otwarciu niesystemowej szkoły podstawowej. Hoduje koty, z którymi łączy ją potrzeba niezależności. Jest bardzo otwarta i komunikatywna. Stąd z łatwością przychodzą jej rozmowy z ludźmi. Nie boi się poruszać trudnych tematów, ale potrafi też żartować. Dobry dowcip zawsze poprawi jej humor. Potrafi również śmiać się z samej siebie. Nie jest jej jednak do śmiechu, gdy usłyszy słowo „zaraz”. Wszystko musi mieć zrobione na wczoraj. Na bezludną wyspę zabrałaby oczywiście sztangi, hantle, zestaw gum oporowych i … trenera personalnego. Nie martwi się o to, że będzie tam głodna, bo najbardziej lubi jeść krewetki, których nie powinno tam brakować. |
|
Anna Rogowska - wicedyrektor Niepoprawna optymistka. We wszelkich sytuacjach potrafi znaleźć pozytywną stronę. Każdego chętnie wysłucha. Cieszy się z cudzego szczęścia i płacze nad cudzymi smutkami. Jej najdalsze wspomnienie z dzieciństwa, to pierwszy dzień w przedszkolu i ta rozpacz, gdy mama wyszła. Chyba jednak ostatecznie jej się tam spodobało, skoro w dalszym ciągu codziennie przychodzi do przedszkola. Uwielbia wszystko co włoskie, a to zapewne dlatego, że spędziła we Włoszech kilka pięknych lat swojego życia. Jako mama trójki dzieci osiągnęła mistrzostwo w logistyce, co ułatwia jej też pracę zawodową. Wolny czas spędza z rodziną i przyjaciółmi. Miłe towarzystwo zawsze potrafi poprawić jej humor. Podobnie jak cięte kwiaty, które ma w domu niemal całym rokiem. Denerwuje ją niesłowność, nieszczerość i plotki. Dlatego zawsze mówi to co myśli, a jak nie może sobie na to pozwolić, to nie odzywa się wcale. Relaksuje się czytając książki, najlepiej takie z polecenia. Lubi kuchnię śródziemnomorską, ale na bezludną wyspę, na żadnym morzu, nie da się zaciągnąć nawet siłą, bo bez ludzi nie wytrzyma. |
|
|
|
Agnieszka Szczepek – nauczyciel, logopeda
|
|
Monika Choromańska - nauczyciel, pedagog specjalny Nic co ludzkie nie jest jej obce. W obszarze jej zainteresowań są ludzie, zarówno ci duzi jak i mali, a ściślej mówiąc ich zachowania i problemy, dla których znajduje najlepsze rozwiązania. Zapewne dzięki temu, że jest świetnym obserwatorem i potrafi uważnie słuchać. Jest też kreatywna. Z łatwością tworzy coś z niczego. Dlatego z powodzeniem poradziłaby sobie nawet na bezludnej wyspie, zabierając ze sobą jedynie kilka praktycznych przedmiotów. Tęskniłaby tam jednak za pierogami i daniami z warzyw, które lubi jeść najbardziej. Wolny czas najchętniej spędza spacerując brzegiem jeziora lub po lesie, a gdy pogoda na to nie pozwala, ogląda komedie filmowe i spektakle teatralne. Denerwuje ją brak szacunku i tolerancji, konsumpcjonizm, oraz dwulicowość i egoizm ludzi. Otacza się więc jedynie szczerymi i pozytywnymi osobami, które pomagają jej się zrelaksować. Humor poprawia sobie również muzyką, gorącą kąpielą i lodami o smaku kokosowym lub karmelowym. |
|
Alicja Zwolińska - pomoc nauczyciela |
|
Wioleta Kokoszka - pomoc nauczyciela Spokój, uczynność i bezkonfliktowość to jej dominujące cechy. Nic więc dziwnego, że najbardziej nie lubi kłótni. Nie straszne są jej także thrillery psychologiczne, które lubi czytać. Jednak nawet tak opanowana osoba jak ona, czasem się denerwuje, ale tylko, gdy ktoś po sobie nie sprząta. W takich sytuacjach poprawia sobie humor spacerując lub oglądając seriale, najlepiej w towarzystwie ludzi z dobrym poczuciem humoru. Wewnętrzny spokój nie przeszkadza jej w uprawianiu aktywności fizycznej. Ma to zapewne swoje źródło w dzieciństwie, z którego wspomina zabawy w chowanego i grę w piłkę nożną. Od niedawna próbuje swoich sił w tańcu. Do odprężenia po wysiłku wystarczy jej krótka drzemka. Najbardziej smakują jej dania z makaronem i naleśniki. Wyjazd na bezludną wyspę jej nie przeraża, bo najlepiej relaksuje się w samotności. Przezornie zabrałaby tam jednak scyzoryk i apteczkę. |
|
Katarzyna Kocięcka - psycholog | |
Kamila Mądra - terapeuta SI, fizjoterapeuta Chodząca empatia. Świetnie rozumie drugiego człowieka i nigdy nikomu nie odmówi pomocy. Interesuje się psychologią dziecięcą i ogrodnictwem. Chętnie spędza czas na łonie natury z rodziną, ale lubi też pobyć sama ze sobą. Cierpliwość, która ją cechuje, wyćwiczyła już w dzieciństwie grając w bierki ze swoją babcią. Bardzo ważny jest dla niej szacunek, który okazuje każdemu niezależnie od płci, pozycji społecznej czy pochodzenia i tego samego oczekuje od innych. Denerwuje ją dwulicowość, jednak, gdy przyjdzie jej się z nią zmierzyć, poprawia sobie humor zakupami lub spotkaniem z przyjaciółmi. Relaksuje się też podczas pływania, a głód najchętniej zaspokaja rosołkiem i kotletem schabowym z ziemniaczkami i mizerią. Na bezludną wyspę zabrałaby rodzinę, psa, hamak i zestaw do odtwarzania muzyki. |
|
Krzysztof Pocałujko - muzykoterapia Absolwent edukacji artystycznej w zakresie sztuki muzycznej na specjalnościach: muzyka estradowa oraz edukacja muzyczna szkolna. Największą satysfakcję sprawia przekazywanie pasji muzycznej młodym osobom oraz motywacja ich do działań muzycznych takich jak śpiew, ruch przy muzyce i gra na instrumentach.
|
|
Wiktoria Kozak - zajęcia taneczno-rozwojowe Instruktorka zajęć taneczno-rozwojowych Wingee. Taniec to jej pasja od najmłodszych lat. Posiada wieloletnie doświadczenie w animacji zarówno tych najmłodszych jak i starszych. Na zajęciach Wingee uczy dzieci tańca nowoczesnego w sposób obrazowy. Wingee to wyjątkowy program zajęć taneczno-rozwojowych, który wspiera rozwój dzieci poprzez taniec i zabawę. Jednym z głównych celów zajęć jest rozwijanie motywacji wewnętrznej u dzieci, co pozwala im czerpać satysfakcję z własnych osiągnięć.
|
|
Natalia Gruszkiewicz - bajkoterapia Chodząca radość życia. Uśmiech nie znika z jej twarzy, a przy okazji zaraża nim innych. Nikt nie robi tego tak skutecznie jak ona. Jej pierwsze wspomnienia z dzieciństwa to wspólne podróże koleją z tatą, zwieńczone zakupem słynnych zapiekanek na olsztyńskim dworcu. Teraz jednak woli jeść białą czekoladę, zupę pomidorową i sushi. Bardzo lubi kino. Interesuje się kulturą ameryki łacińskiej. Słucha dużo muzyki, a długie spacery pokonuje często tanecznym krokiem. Nic nie jest w stanie wyprowadzić jej z równowagi, a jeśli coś ją zasmuci, poprawia sobie nastrój czytając Harrego Pottera.
|